'De vereniging viert dit jaar haar 80-jarig jubileum. Zij is opgericht in 13 maart 1940. Vlak voor de oorlog namen de mensen een tuintje uit pure noodzaak, om monden te voeden. De vereniging kende toen 70 leden; afkomstig uit de Vissenbuurt, de eerste wijk in het zuidelijk stadsdeel. Ik heb van mijn schoonvader gehoord dat er vroeger op de tuinen varkens werden gehouden. Het afval van de tuin gaven ze aan het varken. In de jaren 40-45 met de bombardementen lagen er in de schuren wel eens varkens dood die geraakt waren. Maar dieren houden op de tuin, dat mocht later allemaal niet meer vanwege de haren.'

'Vroeger, dan spreek ik in mijn begintijd op de tuin, mocht je als goed katholiek op zondag niet op het land werken. Ik liep een keer langs mijn tuintje, keek een beetje om me heen en haalde stiekem met mijn handen het onkruid weg. De voorzitter had het mooi gezien. Hij ging 's zondags altijd kijken of er iemand op de tuin werkte. Ik zei tegen hem dat ik het niet wist, maar ik wist het natuurlijk wel. Tegenwoordig zijn zaterdag en zondag de drukste dagen op de tuin.'

'Mijn eerste twee tuinen waren eigenlijk rottuinen, want je had iedere keer last als het hoog water was. Ik had zelfs een keer eenden op mijn tuin zitten. Ik zat vooraan aan de dijk en ook het kwelwater was soms knap irritant. Toen de dijk werd verbreed en er wat tuinen weggingen werd het iets beter. Mijn derde tuin was de beste tuin van het complex. Ik lag toen een stuk hoger dan de andere tuinen, van het water had ik toen gelukkig, als enige, geen last meer.'

'In 2000 moest het volkstuinencomplex aan de Malburgse Veerdijk wijken voor de geplande nieuwbouw. Uiteindelijk hebben we hier aan de Eimerssingel-Oost in Immerloo een nieuwe plek gekregen. Het bevalt me hier, maar het is toch anders dan de oude tuin. Je ontmoet elkaar hier beter. In de oude tuin had je verschillende zijpaden. Ik zag hier een hoop mensen die ik op het oude complex gewoon nooit had gezien. Maar ergens was het op de oude tuin toch gezelliger dan hier. Je zat daar meer beschut en je had meer groen. Er wordt hier wel minder vernield dan op de oude tuin. Heel af en toe komt het nog voor dat ze wat ruiten kapot gooien, maar op de oude tuin werd regelmatig al het glas vernield. Het clubhuis is nog hetzelfde; kaarten doen we daar nog steeds.'

'Naast mij zit Nico, een Italiaanse man, naast wie ik al wel 25 jaar een tuintje heb; op de oude tuin al en nu ook weer hier. Als ik die man kan helpen, hij is wat ouder, dan doe ik dat. En onderling wisselen we plantjes uit. Nico verbouwt bijzondere groenten als artisjokken en Italiaanse sla. Mijn vrouw en ik zijn dol op zijn Italiaanse sla.'

Henk Moerker